هنرمندنیوز: در این آغاز سال نوی مسیحی، همه روزه کارنامه شماری از فعالیت ها در رسانه ها پیش کشیده می شوند. از جمله آنها فروش گیشه سینما ها و دیدار از نمایشگاههاست.
سینماها
گرچه سالن های سینما در فرانسه ۱۸۰٫۷۶ میلیون بلیط در سال ۲۰۲۳ فروحته اند که این اندازه فرارتر از ۱۵۲٫۰۲ میلیون بلیط فروش رفته در سال ۲۰۲۲ می رود، با این وجود، به دلیل ترسی که از آوردن ساس به خانه (حشره ای که به دشواری می توان از شرش رها شد)، که برای مدتی همه را درگیر و نگران کرده بود و شکست فیلم پرخرج فرانسوی “آستریکس” ، این فروش نتوانست به میزان فروش بلیط در سال پیش از کرونا برسد.
بالاترین میزان فروش در ماه آوریل گذشته دست آورد فیلم “سوپر ماریو” است که برداشتی است از یک بازی ویدئوئی.
فروش ماه ژوییه سال ۲۰۲۳ هم به دلیل نمایش فیلم های “باربی” و “اوپنهایمر” پرفروش تر از همین ماه در سال ۲۰۲۲ بود که در ماه اکتبر و دسامبرش، فیلم “آواتار : راه آبی”، ساخته “جیمز کامرون”، رکورد شکن شد.
به هر رو سال ۲۰۲۳ حکایت از افزایش سینماروی داشت و بیشتر فیلم های آمریکائی بودند که درمیان ده فیلم پر فروش آن سال به چشم می خوردند. سه تا از این فیلم ها ساخت فرانسه بودند.
فروش یازده فیلم فرانسوی در سال گذشته از مرز یک میلیون بلیط گذشت که در میان آنها فیلم “آناتومی یک سقوط”، برنده نخل طلای کن دیده می شود که هم مورد پسند منتقدین و هم مردم سینما رو قرار گرفت. این فیلم هم در برون از فرانسه و هم در آمریکا از فروش خوبی برخوردار شد. فیلم انیمیشن “جادوئی” که برگرفته است از سریالی به همین نام، نیز فروش چشمگیری داشت.
سهم فیلم های فرانسه از سه سال پیش ثابت مانده و حدود ۴۰% فروش را در بر می گیرد.
فیلم های غیر اروپائی و آمریکائی، ۱۸٫۹% این فروش ها را ازآن خود ساختند که یکی از پیروزمندترین آنها، “پسر و بوتیماریا مرغ ماهی خوار” ، ساخته ” هیائو میازاکی” زاپنی ، با ۱٫۵ میلیون فروش است.
نمایشگاهها
بازدید ازموزه های بزرگ پاریس در سال گدشته هم رکورد شکن و هم استثائی بود و از بازگشت به سال ۲۰۱۹، سال پیش از کرونا خبر می داد.موزه “اورسه”، با ۳٫۹ میلیون بازدید کننده سر دمدار این رکورد شکنی بود و همراه با موزه ی “اورانژری” (۱٫۲ میلیون بازدید کننده) به رقم ۵٫۱ میلیون دست یاقتند.
نمایشگاههائی چون “مانه-دوگا” یا “وان گوگ در اوبر سور اواز” بیشترین توجه را به حود جلب کردند که خود فرانسویان پرشمارترین مشتریان آنها بودند.
برای نمونه، نمایشگاه “وان گوگ”، ۵۶۸٫۰۰۰ بازدید کننده در کل داشت که رقمی برابر با ۷۲۰۰ نفر را در روز در بر می گیرد…
موزه لوور که دست بالا تنها ۳۰٫۰۰۰ بازدید کننده در روز می پذیرد، ۸٫۹ میلیون بازدید کننده داشت که افزایشی برابر با ۱۴% نسبت به سال ۲۰۲۲ نشان می دهد.
این موزه می گوید گر چه سکان خود را بر روی رقم ۳۰٫۰۰۰ بازدید کننده در روز در زمان بازیهای المپیک نگه خواهد داشت، می افزاید که بیش از پافشاری بر کشش تماشاگر، بر آسایش و دسترسی آسان بازدید کنندگان تکیه خواهد کرد.
۶۸% از بازدید کنندگان مجموعه های این موزه در سال ۲۰۲۳ را خارجیان و ۳۲% فرانسویان تشکیل می دادند. ۶۰% آنان، که ۴۳% شان را جوانان زیر ۲۵ سال تشکیل می دادند، برای نخستین بار ازاین موزه دیدار می کردند . ۴۰% از زایگانی برخوردار شدند. این در حالی است که لوور قرار است بهای ورودی خود را، از روز ۱۵ ژانویه، به ۲۲ یورو افزایش دهد.
کاخ ورسای هم از این غافله دوز نیفتاد و با ۷۰۱ میلیون بازدید کننده توانست به شمار بازدید کنندگان خود در سال ۲۰۱۹ برسد.
گرچه بازدید کنندگان آمریکائی این کاح و موزه لوور به اندازه سال ۲۰۲۲ رسید، اما آسیائی ها، از جمله چینی ها، ژاپنی ها و کره ای ها، که ۲٫۵% بازدید کنندگان کاخ ورسای و لوور را درسال ۲۰۲۳ تشکیل می دادند، بسیار کمتر از سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ بودند که در صدشان به ۱۳ می رسید.
موزه “اورسه” هم در برابر استقبال بزرگ از نمایشگاه “مانه-دوگا” که درد سر ساز شد و شماری ننوانستند آن را به دلیل شمار بزرگ بازدید کننده به خوبی ببینند، برآن شده است که از شمار آثار به نمایش گذاشته شده بکاهد و آن ها را برای دیدن بهتر بالاتر روی دیوار ها بگذارد و از سوی دیگر از شمار گروهها در بازدیدهای روزانه بکاهد.
و در حالی که موزه لوور تصمیم گرفته یک ورودی دیگری برای دسترسی به کلکسیون هایش پیش بینی کند، دو موزه “اورسه” و “اورانژری” کار نو سازی محوطه های ورودی بازدید کنندگان خود را در سال ۲۰۲۵، بدون بستن موزه، اغاز خواهند کرد.
مرکز پمپیدو که قرار است از سال ۲۰۲۵ برای زدودن پشم شیشه از درون ساختارش و نوسازی آن تا سال ۲۰۳۰ بسته بماند، در سال گذشته بازدید کنندگان سال ۲۰۱۹ خود را بازیافت.
مرکز بناهای ملی فرانسه که اداره بیش از صد سازکار فرهنگی را در دست دارد، در آمار های خود سخن از رکورد تاریخی با ۱۱ میلیون بازدید کننده و افزایش ۱۵% ی از این مکان ها می گوید که در سر آنها “پانتئون”، محل به خاک سپاری شخصیت های تاریخی، ادبی و اجتماعی فرانسه ، با بیش از یک میلیون، قرار می گیرد.
«شهلا رستمی»
ثبت دیدگاه